سعید حسین زاده موحد : هیچکس، حتی بسیاری از نزدیکانم از محبوس شدن من در زندان خبر نداشتند و از هر نوع حمایت محروم بودم
به گزارش بازداشت سعید حسین زاده موحد فعال حقوق کودکان می گوید :
من سعید حسین زاده موحد، فعال حقوق بشر هستم که فعالیت اصلی من، همواره در زمینه حقوق کودکان بوده است. از سال نود و سه و پس از به اشتباه بازداشت شدن و سوءقصد به جانم از طریق مسمومیت در بند امنیتی اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در سن بیست و سه سالگی برایم اتفاق افتاد، زندگی برایم بیشتر به طعم مرگ بوده است.
بعضی اشخاص و رسانه ها پرسیده اند که به چه علت در عکس قبلی - که با فاصله زمانی زیادی بعد از ترخیص از بیمارستان و بستری شدن در منزل گرفته شده بود - و آن را روی صفحه ام قرار داده بودم آثار شکنجه مشهود نیست. در پاسخ:
اولا تصور می کنم که کاهش پنج کیلوگرم وزن در یک روز و آسیب دیدگی پا چپ، کمر و گردنم در تصویر قبل نیز کاملا مشهود بوده باشد.
اما علتی که از انتشار تصاویر دیگر خودداری کردم این بود که بعلت مسئولیت هایم در سبک رزمی کیوکوشین کاراته - قبل از سال نود و سه، بعنوان مربی، داور و عضو تیم کومیته و بعد از ترخیص از زندان، بعنوان مدرس آموزش فنی و تئوری کیوکوشین و داور مسابقات کومیته - صلاح نمی دیدم که اینگونه تصاویر من دیده شود. در اینجا، هم عکس قبلی و هم یکی دیگر از تصاویری که بعد از ترخیص از بیمارستان و در منزل از خودم گرفته بودم و البته قصد انتشار آن نبود را می بینید.
اما مساله سوم! در سال نود و سه با برنامه ریزی ها و سناریوهای اطلاعات سپاه پاسداران دستگیری و محبوس شدن، شکنجه و سوء قصد به جان من در سکوت مطلق خبری صورت گرفت و تا سال نود و چهار و پس از محکومیت به هفت سال و شش ماه حبس !! هیچکس، حتی بسیاری از نزدیکانم از محبوس شدن من در زندان خبر نداشتند و از هر نوع حمایت محروم بودم و تعدادی از اشخاص و رسانه ها در عناوین فریبنده اما دروغین، نظیر فعال حقوق کودک یا فعال حقوق بشر و با نفوذ در مجموعه هایی نظیر 《ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران》مکررا و به شکلی بیمارگونه بازداشت من را تکذیب می کردند. برای مشاهده این حقیقت می توانید به بررسی اخبار مربوط به دستگیری های سال نود و سه بپردازید که در آن هنگام با وجود جنجال های غیر معمول رسانه ای و حمایت های غیر طبیعی از دیگر هم پرونده ای های من، مطلقا هیچ خبر و هیچ اثری از من وجود ندارد! این افراد اکثرا بصورت عمد و در مواردی ناخواسته به همکاری با مجموعه اطلاعاتی قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران مشغول بوده و هستند.
مشابه مورد فوق در بازداشت غیر قانونی و شکنجه های کشنده که هفته گذشته برای من اتفاق افتاد نیز تکرار شده است و حال، این مجموعه اطلاعاتی خودسر که از جانیانی بیمار تشکیل شده است تهدید کرده اند که اگر ساکت نشوم در روز جاری یعنی دوشنبه به تاریخ پانزده آذر نود و پنج دست به حذف فیزیکی من می زنند ( و من را به قتل می رسانند) ...
من دو روز پیش و در شروع هفته جاری شخصا لایحه ها و شکایتهایی را به مراجع قانونی مربوطه ارائه دادم. البته طبق درخواست های اکید مسئولین قوه قضائیه از رسانه ای کردن شکایت ها خودداری کردیم. لایحه دیگری نیز در حال تنظیم است که تصمیم دارم در روزهای آینده به دادسرای نظامی ارائه کنم و در صورتی که در قید حیات باشم، متن این لایحه و پاسخ دادسرا به این لایحه را در صفحه ام اعلام خواهم کرد. در این لایحه: شهادت شهود، تحقیق از ماموران و مسئولان ندامتگاه اوین، فیلم دوربین های نصب شده در دادسرای مقدس، اجرای احکام و ندامتگاه اوین در تاریخ هفتم ماه آذر نود و پنج و محتویات پرونده از جمله ادله جرم ماموران اطلاعات سپاه هستند که به آنها اشاره شده است.
در آخر؛ به هر کسی که صدای من را می شنود و این نوشته را می خواند اعلام می کنم که مسئولیت آسیب های جانی و مالی که در دو سال گذشته به من وارد شده است در درجه اول متوجه اطلاعات سپاه پاسدارن و دادگاه انقلاب و در درجه دوم متوجه فعالین و رسانه هایی می باشد که همواره به اسم حقوق بشر و انسانیت به فعالیت پرداخته و این عناوین را به بازی گرفته اند؛ و در صورتی که طی روز جاری و یا روزهای آینده ناپدید شوم ضمن اینکه به شهادت در راه آینده کودکان سرزمینم افتخار می کنم و ضمن اشاره به اینکه نیروهای مزدور وابسته به اطلاعات سپاه پاسداران نمی توانند کمترین ترسی در من ایجاد کنند و با توجه به اینکه فعالیت ها، پیگیری ها و شکایات ما همواره در چهارچوب قوانین جاری کشور ایران بوده است؛ خون من در درجه اول به گردن حکومت جمهوری اسلامی ایران و در درجه دوم به گردن فعالین و ابر رسانه هایی می باشد که به شکل معناداری سکوت کرده اند. از هر《انسانی》که صدای من را می شنود درخواست دارم که در مقابل ظلم بایستد و اجازه ندهد تا دروغ بر حقیقت غالب شود.
سعید حسین زاده موحد ۱۳۹۵/۹/۱۵
سعید حسینزاده موحد ، جوانی که مهرماه ۱۳۹۳ توسط مأموران اطلاعات سپاه پاسداران در منزل شخصیاش بازداشت شد. او پس از بازداشت به سلولهای انفرادی بند دو – الف زندان اوین منتقل گردید و شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست مقیسه، این فعال مدنی را به اتهام تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری، در رأی بدوی به هفت سال زندان محکوم کرد. دادگاه تجدید نظر هم که به ریاست زرگر در شعبه ۳۶ برگزار شد، این حکم را تأیید کرد. این در حالی است که بر اساس قانون جدید مجازات اسلامی، پنج سال حبس از این مدت قابلیت اجرا دارد.